خبرگزاری هرانا _ زندان رجایی شهر کرج را باید از مخوف‌ترین زندان‌های ایران دانست، این زندان که در طبقه‌بندی سازمان زندان‌ها به عنوان محل نگهداری محکومان جرایم خشن شناخته می‌شود سال‌هاست به عنوان محل تبعید زندانیان سیاسی و غیر سیاسی توسط نهادهای امنیتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. طی سال‌های اخیر گزارشات متعددی از سوی سازمان‌های مدافع حقوق بشر در خصوص رفتارهای سلیقه‌ای و نقض قوانین از سوی مسئولان این زندان از جمله مشارکت در جرایم سازمان یافته، قاچاق، مشارکت در قتل‌های برنامه‌ریزی شده، همکاری با مافیای زندان یا انجام اوامر غیرقانونی نهادهای امنیتی منتشر شده است، در ادامه به بررسی چهره‌های اصلی نقض حقوق بشر در این زندان که ده‌ها گزارش ثبت شده حکایت از سابقه‌دار بودن و دارای برنامه بودن اعمال آنان به خصوص در رابطه با نقض حقوق بشر در این محل دارد پرداخته می‌شود. از رئیس زندان تا مسئول فروشگاه را می‌توان در لیست ذیل مشاهده نمایید.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندان رجایی شهر کرج سال‌هاست به تبعیدگاهی برای تحت فشار قرار دادن زندانیان سیاسی و یا غیر سیاسی تبدیل شده است.
این زندان، محل نگهداری تعداد زیادی از زندانیان سیاسی است. درست به همین دلیل مانیتور کردن مستمر آن اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.
محروم ماندن از تغذیه مناسب، محرومیت از رسیدگی پزشکی و درمانی مناسب، برخوردهای خشونت‌آمیز و ضرب و شتم زندانیان و به خصوص ایجاد “رینگ خونین”، بازرسی‌های خارج از عرف و تحقیرآمیز زندانیان و خانواده آنها در زمان ملاقات، ضبط وسایل زندانیان، خرید و فروش مواد مخدر با همکاری مسئولان زندان، اعمال تبعیض میان زندانیان، فروش تلفن همراه به برخی زندانیان و محدودیت مضاعف تماس برای بسیاری از زندانیان دیگر، آمار بالای زندانیان بلاتکلیف، عدم وجود تهویه هوای مناسب، تعمیر نشدن وسایل گرمایشی و سرمایشی و عدم اعمال قانون تفکیک جرایم و…، ازجمله مشکلات زندان و موارد نقض حقوق زندانیان در زندان رجایی شهر کرج است که همچون گذشته همچنان ادامه دارد.
قسمت عمده‌ای از آنچه در زندان رجایی شهر به عنوان نقض حقوق بشر گزارش می‌شود ریشه در فعالیت باندهای تبهکار درون زندان دارد که از حمایت و همکاری بعضی مسئولین ارشد این محل برخوردار هستند.
همچنین بسیاری از مسئولین زندان برای پیش برد مقاصد خود که عمدتا با مطامع مالی همراه است به نوعی از سرسپردگی نهادهای امنیتی تن داده‌اند. گزارشات متعددی از اقدامات فرقانونی این افراد برای اذیت و آزار زندانیان سیاسی وجود دارد از جمله موارد متعدد مانع تراشی در قبال خدمات درمانی که به جان باختن تنی از زندانیان یا ابتلای آنان به بیمارهای جدی منتهی شده است.
برای آشنایی با اصلی‌ترین چهره‌های دخیل در نقض حقوق پایه‌ای زندانیان که اشاره شد هرانا لیستی را ماحاصل مصاحبه با ده‌ها قربانی و بررسی چند هزار گزارش در طی ۴ سال اخیر تهیه کرده است.
این لیست که در ادامه می‌آید هر چند در زمینه‌های فعالیت موارد مختلفی را از تعامل با باندهای مافیایی درون زندان، فساد مالی، همکاری با نهادهای امنیتی و … در بر می‌گیرد اما ریشه همه آنها در نقض حقوق پایه‌ای زندانیان مشترک است. با این لیست آشنا شوید:
مصطفی محبی
مدیر کل زندان‌های استان تهران است. بازرسی‌های خارج از عرف و تحقیرآمیز زندانیان سیاسی و خانواده آنها در زمان ملاقات به دستور مستقیم وی انجام می‌شود. برخی زندانیان نیز از وی به عنوان یکی از عوامل اصلی آزار زندانیان سیاسی رجایی شهر کرج یاد می‌کنند.
در تاریخ هشتم مرداد ماه سال ۹۶، انتقال اجباری بیش از ۵۰ تن از زندانیان سیاسی سالن ۱۲ بند ۴ زندان رجایی شهر به سالن ۱۰ این زندان که پیش‌تر محل نگهداری زندانیان اهل سنت بود آغاز شد، این انتقال توام با ضرب و شتم و بدون اجازه برداشتن لوازم شخصی انجام شد، انتقال این زندانیان با مدیریت مصطفی محبی، مدیرکل زندان‌های استان تهران و محمد مردانی رئیس وقت زندان رجایی شهر انجام شده بود. به شهادت برخی از زندانیان منتقل شده، وسائل شخصی زندانیان از جمله تلویزیون، یخچال و مواد غذایی ضبط شده و پس از آن در زندان و بین زندانیان عادی خرید و فروش شده است. مسئولان زندان به طور کلی خود را برای پاسخ در این موارد و جبران خسارت وسائل شکسته شده و به غارت رفته زندانیان پاسخگو ندانستند.
وضعیت معیشتی و اسکان افراد محبوس در سالن ۱۰ بند ۴ زندان رجایی شهر کرج در مرز بحران بوده و از امکانت حداقلی نیز محروم هستند، با وجود بازدید نماینده دادستانی در بند و مشاهده شرایط و کمبود امکانات که به صورت شفاهی در حضور زندانیان و مسئولین زندان اعلام کرد امکانات اولیه زندگی سریعا در اختیارشان قرار داده شود اما در این زمینه اقدامی صورت نگرفت و مسئولین در پاسخ به اعتراض زندانیان اعلام کردند “محبی رئیس کل زندان‌های استان تهران با دستور دادستانی مخالفت نموده و به صورت خودسرانه از تغییر شرایط ممانعت می‌کند”.
قابل ذکر است که سالن ۱۰ زندان رجایی شهر محلی با محدودیت‌های شدید ارتباطی و فقر امکانات است.
به گفته مردانی رئیس وقت زندان و غلامرضا ضیایی، رئیس فعلی زندان رجایی شهر، در بین زندانیان سیاسی محدودیت‌های اعمال شده و مصادره اموال زندانیان با دستور و زیر نظر محبی رئیس سازمان زندان‌ها صورت گرفته است.
محمد مردانی
وی رئیس پیشین زندان رجایی شهر کرج است که با ارتقا مقام به سازمان زندان‌ها منتقل شده است. اما همچنان در زندان رجایی شهر کرج اعمال نفود می‌کند. در زمان مدیریت محمد مردانی بر زندان رجایی شهر، گزارشات بسیاری از نقض حقوق زندانیان منتشر شد. به عنوان مثال گزارش شده بود که وی در یکی از سالن‌های این زندان با چینش تعمدی، زندانیان خاص را در کنار یکدیگر قرار داده و زندان را به تبعیدگاهی مرگبار برای آنان تبدیل کرده بود و از آن برای در معرض خشونت قرار دادن برخی زندانیان استفاده می‌کرد. پیش‌تر در همین رابطه گزارش‌هایی مبنی بر خودکشی چند تن از زندانیان منتقل شده به این بند منتشر شده بود.
به گفته یکی از زندانیان: “مردانی دیکتاتوری خودرای است که به بهانه‌های مختلف کادر زندان را واسطه قرار می‌دهد و از زندانیان پول دریافت می‌کند. مثلاً برای لغو انتقال یک زندانی منتقل شده به سالن دیگر اگر به یکی از کارمندان زندان یک سکه نیم بهار بدهم با مردانی صحبت می‌کند و این انتقال لغو می‌شود”.
وی از ارسال نامه‌هایی که زندانیان برای حفاظت کل زندان‌ها می‌نویسند نیز جلوگیری کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر