۱۳۹۷ فروردین ۱۶, پنجشنبه

شرایط بغرنج زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج در سایه رفتار سلیقه ای مسئولان



خبرگزاری هرانا – زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج که پیشتر در مردادماه سال گذشته به صورت اجباری به سالن امنیتی ۱۰ منتقل شده بودند، کماکان با مشکلات مضاعفی از جمله محروم ماندن از تغذیه مناسب و نیازهای پزشکی و درمانی مواجه هستند. وسایل این زندانیان در زمان انتقال به این سالن توسط رئیس زندان ضبط شده بود، آقای حاجی مرادی دادیار ناظر زندان طی بازدید از این بند به زندانیان گفته است که دادستان تهران دستور داده وسایل ضبط شده زندانیان تحویل داده شود ولی غلامرضا ضیایی رئیس زندان رجایی شهر مدعی شده که به خاطر هزینه برق و بدهی زندان از دادن وسایل معذور است. از سوی دیگر مسئولان زندان به زندانیان گفته‎اند که برای برخورداری از امکانات اولیه و پس گرفتن وسایل خود از مطالبه قانونی خود که رعایت اصل تفکیک جرایم است بگذرند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در مردادماه سال گذشته دست کم ۵۴ تن از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به بند امنیتی ۱۰ واقع در اندرزگاه ۴ این زندان منتقل شدند.

پس از انتقال زندانیان به این سالن که در پی حمله گارد ویژه انجام گرفته بود، بسیاری از لوازم شخصی این افراد از جمله تلویزیون و یخچال این زندانیان ضبط شد که با گذشت ماه‌ها همچنان به آنها بازگردانده نشده است.
هرانا پیش‎تر در خصوص لوازم زندانیان نوشته بود که وسایل زندانیان سیاسی این سالن که با هزینه خود تهیه کرده بودند از آنان گرفته و به زندانیان دیگر فروخته شده است.

آقای حاجی مرادی دادیار ناظر زندان طی بازدید از این بند به زندانیان گفته است که دادستان تهران دستور داده تا وسایل زندانیان تحویل داده شود ولی غلامرضا ضیایی رئیس زندان رجایی شهر در جواب گفته “به دلیل هزینه برق و بدهی زندان از دادن وسایل معذور است”.

این در حالی است که چنین ادعایی صرفا مربوط به این سالن بوده و مسئولان زندان بارها اعلام کرده‎اند که برای برخورداری از امکانات اولیه و پس گرفتن وسایل شخصی از مطالبه قانونی خود که رعایت اصل تفکیک جرایم است بگذرند.

بسیاری از زندانیان این بند در مقابل فشارهای مسئولان زندان به درخواست خود به بندهای عمومی منتقل شدند تا در شرایط بهتری دوران محکومیت خود را سپری کنند.

سالن ۱۰ بند ۴ برخلاف سایر بندهای زندان فاقد یخچال کافی بوده و زندانیان قادر به نگهداری مواد غذایی نیستند، امکان خرید مواد پروتئینی هر دو ماه یک بار و امکان خرید لبنیات و میوه هر هفته و بعضا دو هفته یک بار است. به دلیل نبود یخچال گوشت و لبنیات در این بند یافت نمی‎شود و زندانیان مجبورند از جیره‏‏‎ی غذایی زندان که فاقد ارزش غذایی کافی است استفاده کنند.
استفاده از غذای زندان باعث بروز مشکلات گوارشی در میان زندانیانی چون مجید اسدی، آرش صادقی، امیر قاضیانی، محمد بنازاده امیرخیزی و حسن صادقی شده است.

رئیس بهداری زندان بارها برای رسیدگی به وضعیت زندانیان به دادیار ناظر زندان‌ها نامه نوشته ولی در جواب به او گفته شده “تمامی تصمیمات در این رابطه انحصارا در دست رئیس زندان است و او نمی‌تواند کاری انجام دهد”.

همچنین گزارش شده که از ماه‌های گذشته از ورود کتاب به داخل بند زندانیان سیاسی جلوگیری شده است. محدود کردن شرایط زندانیان به حدی پیش رفته که گزارش شده در ملاقات‌های کابینی زندانیان اجازه احوال‌پرسی با خانواده یکدیگر را هم ندارند.

در دی‌ماه سال ۹۶ زندانیان سیاسی سالن ۱۰ به دلیل وضعیت بغرنج این زندان از گرفتن جیره غذای زندان به مدت سه هفته خودداری کرده و اعتراض خود را اعلام کرده بودند.

عمده این زندانیان از نقاط و شهرهای دیگر به این مکان تبعید شده‌اند؛ با این حال تعداد زیادی از این افراد حتی در حکم قضایی‌شان تبعید لحاظ نشده و با اعمال نظر شخصی بازجویان، زندانبانان و یا دادستانی به تبعید فرستاده شده‌اند.

با شرایط حاکم، بند زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به سیاه‌چالی بدل شده است که زندانیان بدون در اختیار داشتن امکانات اولیه و حداقلی در این کنج رها شده‌اند. امکان پیگیری وضعیتشان و حتی پیگیری شرایط پزشکی و سلامتشان مقدور نبوده و همه‌‌ی راه‌ها به بن‌بستی که مسئولان ایجاد کرده‌اند ختم می‌شود.

لازم به یادآوری است این سالن پیش‌تر محل نگهداری زندانیان سنی مذهب بود که پس از اعدام دسته جمعی آنان و متروک ماندن آن، با دستور و نظارت نهادهای امنیتی این محل مورد بازسازی و توسعه از منظر امنیتی قرار گرفت.
پیش‌تر خبرگزاری هرانا در گزارشی به صورت جامع به وضعیت بند سیاسی زندان رجایی شهر کرج پرداخته بود، در این گزارش آمده بود ”این زندانیان فارغ از اصل مسئله حبس، به عنوان تبعیدی رنجی مضاعف متحمل می‌شوند و اکنون نیز با انتقال به بند امنیتی به مشکلات آنان اضافه می‌گردد. زندانیان سیاسی معترض معتقد هستند پس از محکومیت، تفاوتی بین آنان و سایر زندانیان وجود ندارد و لازم است حسب قوانین سازمان زندان‌ها با همه به یک شکل برخورد شود”.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر